خیلی وقت است که بالایِ هر صفحه ی سفیدی که قصد سیاه کردنش را دارم ، درشت می نویسم "هوالانیس". هر کس این را یک جور برداشت می کند. یکی «ادا» ریختن می داندش و می گوید«مثلا می خوای متفاوت باشی؟» بعضی ها از آن طرف بام می افتند و فکر می کنند نشانِ اوجِ اتصالِ به "محبوب" است لابد. یکی هم مسخره بازی اش گل کرد که «اسمش انیسه؟!»
اما خودم و "خودش" خوب می دانیم که شبِ قدری بود و جوشن کبیری و ... "یا انیس من لا انیس له"
با استعانت از "انیس" همیشگی، این جا را راه انداختم. بعد از کلی وبلاگ - که شاخص ترینشان «واو به واو» بود - باید به محلی دائمی تر ، ماندگار تر و با هدف گذاری خاص تری پا می گذاشتم و شتر قلم را اینجا می خواباندم. حالا تا چه پیش آید و به مقبول او افتد...
